Učitava se... |
Dubovi drevni, a pod njima
Zatišje, sjenato meko,
Na nebu oblaci prozirni
Plove daleko, daleko.
Vaše su oči sve modrije,
Sitna je ruka sve bjelja,
Vaše su usne sve rujnije,
Plamnija moja je želja.
Razbludno mirišu rasuti
Žarki klinčaci sred krila,
Kristalnu čašu ste dignuli,
Šaptom zašuštala svila.
I medaljon se zanjihao,
Zasjao lančić od zlata,
Lančić, što drsko se ovija
Okolo snježnoga vrata.
Pjeni se vino plemenito,
Biser se drobi i cakli,
S pjenom i kapi se rasuše,
Kad ste se od sunca makli.
Pod dekolteom je Vašim se
Tajna uzbibala bijela,
Ko da je sakrita ptičica
Što bi poletjeti htjela.
Kažu: u dama i najljepših
Za onim drhtavim snima
Plaho je srce, al recite
Da li i u Vas ga ima?!
Čaša se nagnu i razlija,
Šuma od smijeha zvoni.
Niz oči moje, niz obraze
Suzno šampanjac se roni.