Učitava se... |
Nedjeljno jutro u malom selu ispod stare planine
Sunce obasjalo svadbeno kolo i bijele svatove
U kolu djevojke tanke, visoke, ruku punih darova
I najljepsa od svih u haljini bijeloj Nina Koncareva
Lijepe djevojke svadbene grlice same kolo vodile
Jer momaka nema u ovome selu ispod stare planine
Puscana jeka propara nebom, svatovi zastali
Dva siva sokola ranjeno kliknula, u nebo poletjela
Zadrhtala suma, utihnule ptice i stara planina
Na crnim konjima dva jahaca iz sume doletjela
I sunce vec zasto je vecer se spustila u selu nigdje nikoga
A u bijeloj haljini svog dragog cekala Nina Koncareva
Vranci se propeli bijesom noseni, a jahaci umorni
Bijelu kosulju, crvenu, krvavu, spustili preda nju
Uzela bijelu kosulju krvavu, na grudi je prislonila
I dugo tako svog dragog grlila Nina Koncareva
Noc je minula i zora obasjala selo ispod planine
I bijelu haljinu nijeme i kamene Nine Koncareve
I bijelu haljinu nijeme i kamene Nine Koncareve